TS 825 Binalarda Isı Yalıtım Kuralları Standardı

Türkiye’de yalıtım konusu resmi anlamda ilk olarak 1970 yılında yürürlüğe giren "TS 825 Binalarda Isı Yalıtım Kuralları" ile karşımıza çıkmaktadır. "Isı Yalıtım Yönetmeliği" ise 1981 yılında yürürlüğe girmiştir.

Daha sonra  "TS 825 Binalarda Isı Yalıtım Kuralları Standartı" üzerinde revize çalışmaları yapılmaya başlanmış ve 1998 yılında onaylanarak yürürlüğe girmiştir.

Binalarda ısı yalıtımı yapılmasına dair zorunluluk 08.05.2000 tarihli ve 24043 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan "Binalarda Isı Yalıtım Yönetmeliği" ile başlamış olup bunu 09.10.2008 tarih ve 27019 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan “Binalarda Isı Yalıtımı Yönetmeliği” ve son olarak 05.12.2008 tarih ve 27075 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanan "Binalarda Enerji Performansı Yönetmeliği" takip etmektedir.

TS 825 Binalarda Isı Yalıtım (Mantolama) Kuralları Standartı

TS 825, binalarda net ısıtma enerjisi ihtiyaçlarını hesaplama kurallarına ve binalarda izin verilebilir en yüksek ısıtma enerjisi kayıp değerlerinin belirlenmesine dairdir.

Yeni yapılacak olan binalar: Bu standart, yeni inşa edilecek binaların ısıtma enerjisi ihtiyacını hesaplama kurallarını, izin verilebilecek en yüksek ısı kaybı değerlerini ve hesaplama ile ilgili bilgilerin sunuş şeklini kapsar. Bu kurallar pasif güneş enerjisi sistemlerini ihtiva eden binalarda kullanılamaz.

Mevcut binalar: Mevcut binaların tamamında veya bağımsız bölümlerinde yapılacak olan kapsamlı tamir, tadil ve eklemelerde, bölümler için yapılacak olan uygulamalarda bu standartta verilen ısıl geçirgenlik katsayılarına eşit ya da daha küçük değerlerin sağlanması bakımından uyulmalıdır.

TS 825 standardının amacı, ülkemizdeki binaların ısıtılmasında kullanılan enerji miktarlarını dış cephe kaplama yardımıyla sınırlamak, dolayısıyla enerji tasarrufunu arttırmak ve enerji ihtiyacının hesaplanması sırasında kullanılacak standart hesap metodunu ve değerlerini belirlemektir.

Uygulama Alanları

1. TS 825 standardı; içerisinde insanların ikamet ettiği veya çalıştığı ve iç sıcaklıkları asgari 15 ºC olacak şekilde ısıtılan her türlü yapıya uygulanmaktadır. Genel olarak uygulama alanları;
   Konut olarak kullanılacak binalar, büro ve idari binalar, tiyatrolar, kongre ve konser salonları, kültür merkezleri, eğitim yapıları, kütüphaneler, spor tesisleri, öğrenci yurtları, hastaneler, huzur evleri, bakım evleri, doğum evleri ve kreşler, ceza evleri ve kışla binaları, konaklama tesisleri, alışveriş merkezleri, is hanları, banka ve borsa binaları,
2. Genel kullanım amaçlı dolayısıyla iç sıcaklıkları asgari 15 ºC olacak şekilde ısıtılan iş yerleri veya belirtilen amaçların bir kaçına yönelik olarak veya bunlara benzer amaçlar için kullanılan binalar olarak sayılabilir.
3. Bina kabuğunu oluşturan; duvar, döşeme, çatı, pencere sistemleri gibi yapı elemanları; bir bütün olarak yapının izin verilen enerji ihtiyacı limitleri içerisinde kalacağı şekilde tasarlanır.
4. TS 825 Binalarda Isı yalıtımı Kuralları standardı; ısıtma sisteminin tasarımında (örneğin; kazan kapasitesinin tayini, genleşme deposunun tasarımı vb.) kullanılmamalıdır. Isıtma sisteminin tasarımı ile ilgili olarak TS 2164 “Kalorifer Tesisatı Projelendirme Esasları” standardı kullanılır.
5. TS 825’de belirtilen hesap metodunda, iletim, tasınım ve havalandırma yoluyla gerçeklesen ısı kayıpları ile iç ısı kazançları ve güneş enerjisi kazançları dikkate alınmaktadır.

Buna göre bir yapının ısıtma enerjisi ihtiyacını belirleyen faktörler şöyle sıralanabilir;

1. Bina özellikleri: İletim, tasınım ve havalandırma yoluyla gerçeklesen ısı kayıpları (varsa ısı geri kazanımı) ve ısıl kapasite,
2. Isıtma sisteminin karakteristikleri: Özellikle kontrol sistemleri ve ısıtma sisteminin, ısıtma enerjisi ihtiyacındaki değişmelere cevap verme süresi,
3. İç iklim şartları: Binayı kullananların istediği sıcaklık değeri, binanın farklı bölümlerinde ve günün farklı zamanlarında bu sıcaklık değerlerindeki değişmeler,
4. Dış iklim şartları: Dış hava sıcaklığı, hâkim rüzgârın yönü ve şiddeti,
5. İç ısı kazanç kaynakları: Isıtma sistemi dışında, ısıtmaya katkısı olan iç ısı kaynakları, yemek pişirme, sıcak su elde etme, aydınlatma gibi amaçlarla kullanılan ve ortama ısı yayan çeşitli cihazlar ve insanlar,
6. Güneş enerjisi: Pencere gibi saydam bina elemanlarından ısıtılan mekâna doğrudan ulaşan güneş enerjisi miktarıdır.

Aralık 2013’te güncellenen TS 825 Binalarda Isı Yalıtım Kuralları standartı yenilikler ele
alınarak bir önceki Binalarda Isı Yalıtım Kuralları Standardı ile karşılaştırılmıştır. Güncelleştirmelerde öne çıkan en önemli özellik, önceki standartta ülkemiz dört derece gün bölgesine ayrılmışken güncellenen standartta beş derece gün bölgesine ayrılmıştır. Ayrıca hesaplamalar
için kullanılan tablolar da güncellenmiştir. Örnek olarak derece gün değeri değişen iki il için hesaplamalar yapılmış ve hesaplama sonuçları verilmiştir. Hesaplamalar sonucunda karşılaştırma
yapabilmek için yapı bileşenleri korunmuş sadece yalıtım malzemesinin kalınlığı değiştirilmiştir.
Dördüncü derece gün bölgesinden beşinci derece gün bölgesine alınan iller için uygulanması
gereken mantolama malzemesi kalınlığının önemli oranda arttığı belirlenmiştir. Binalarda söve uygulaması ilgili kanuna dahil değildir.

---

Doğru Isı Yalıtımı Sistemleri ile TS 825 Yönetmeliği'ne Uygun Binalar

Polistiren Isı Yalıtım Levhaları: Kolay Uygulanabilirlik ve Yüksek Performans

Binalarda Isı Yalıtımı Yönetmeliği: Enerji Tasarrufu ve Çevre Duyarlılığı

Mantolama: 2024 Yılında Evinizi Isıya ve Sese Karşı Korumanın En Etkili Yolu

Mantolama Nedir?, Isı Yalıtımı Ne İşe Yarar?

---